Marijke’s meesterwerk

Marijke de Vos is autotechnicus en restauratiespecialist. Plaatwerken, lassen, techniek reviseren en motoren afstellen is niet alleen haar dagelijks werk. Het is ook haar hobby. In haar vrije tijd sleutelt ze aan haar zelfgebouwde VW T3-camper en aan haar andere klassiekers.

“Ik houd van klassieke auto’s. Mijn eerste auto was een luchtgekoelde Volkswagen Kever. Die kocht ik toen ik 13 was. Met de hulp van mijn ouders en mijn opa heb ik die helemaal gerestaureerd. Toen ik mijn rijbewijs haalde, durfde ik er niet in te rijden. Ik was bang om er een deukje in te rijden. Ik heb toen eerst een Polo Steilheck gekocht om te oefenen. Pas op mijn 20^e ging ik voor het eerst met de Kever op pad.”

Camper

“Mijn volgende hobbyproject was een Volkswagen T3. Mijn ouders hadden een T3-camper en dat wilde ik ook. Ik heb een T3 bankenbus gekocht die helemaal casco was. Er zat geen motor in. Alleen een versnellingsbak. Iemand in de buurt had een Westfalia Joker kampeerbus. Daar heb ik alle camperonderdelen uit gehaald. De slechte delen van de meubels heb ik gerepareerd. Ergens anders heb ik op de gok een losse motor op een pallet gekocht, een 1.6 diesel zonder turbo.”

Gereviseerd

“De motor heb ik samen met mijn opa helemaal uit elkaar gehaald. Het onderblok, de cilinderkop en de brandstofpomp heb ik laten reviseren, en er zitten nieuwe verstuivers in. Het is geen snelle motor maar hij is wel heel zuinig. Als mijn ouders op vakantie benzine moeten tanken, dan is mijn tank nog half vol, haha. Door de kleur is het best een opvallende bus. Hij is knaloranje met een seventies-interieur. Een beetje fout maar ik vind het prachtig.”

Plaatwerken

“Mijn dagelijkse auto is ook een klassieker. Sinds kort rijd ik met een Mercedes-Benz W123. De techniek is goed. De motor heeft alleen een onderhoudsbeurt nodig. Er zitten wel een paar roestgaten in de hoeken van de kofferbak. Dat ga ik nog een keer aanpakken maar daar heb ik geen haast mee. Hij rijdt verder gewoon goed.”

Lada

“Mijn nieuwste project is een Alfa Romeo Giulia uit 1967. Ik ben een beetje van mijn geloof gevallen, want ik heb niet veel met het merk en ik vind het een lelijk ontwerp. Hij lijkt een beetje op een Lada. Maar als je er mee rijdt, gaat er een wereld voor je open. Alfa Romeo haalde in 1967 al meer dan 90 pk uit een 1.3 viercilinder motor. Dat is echt bijzonder. Ik heb net een dubbele Weber-carburateur ingebouwd, de sproeierbezetting aangepast en alles opnieuw afgesteld. Nu loopt hij nog beter.

Roest

“Het enige minpunt van een oude Italiaanse auto is het plaatwerk. Er zit veel roest aan. De complete bodem moet vernieuwd worden, samen met de dorpels, een wielkast en het frontje. Dat is veel werk, maar ik vind het leuk om te doen. Ik wil graag beter worden in plaatwerken en lassen. Met deze auto gaat dat zeker lukken. Gelukkig is mijn werk ook mijn hobby.”